fakeboek

Jouw profiel vol poezenfoto’s

En comments zonder content

Je mozaïek van vriendjes en vriendinnetjes

Ziek word ik daarvan

Ik vind veel te veel

Vroeger zou ik het je gevraagd hebben

Of jij zou het me vertellen

Als ik maar lang genoeg luisterde

Ik breek binnen bij jou, mooie foto

Ik vraag me af of jij het wel bent

Op die marktplaats van je gelaat

Iedereen komt er opbieden

Tegen de tv-sterren op

Ik ben een marktkraker

Ik ruik, pak vast en ding nooit af

Op mijn verwaande egotrip

Vol navelstaarderij

Zal Chez Henri volgende week ook nog bestaan?

Ik heb namelijk net een geweldige boeking aangegaan

Hoewel later op de avond drinks nog geweldiger zou zijn?

Jij en je prozaïsche vraagtekens azen

Op mijn enigmatische mij

Ik geef het je op een bierkaartje

Het geweldigst zijn rozen van nachtelijke bloemenventers

Donderdag dan, na al dat geweld,

Welkom in mijn oase vol hommelbier

Jouw profiel vol poezenfoto’s

De karige diagnose van een onderzoeker

Is bij voorbaat aan het dwangmatige blootgesteld

Kadaver als voer voor taalarcheologen

Trekt zijn pyjama aan

En gaat slapen

‘drinken?’

Viel haar vraagwoord als een argeloze hamer

In mijn ongezonde geneuzel van honger, vaak

Te moe om nog te willen weten

Een suf ‘schrijven’

Rafelde ik uit mijn leeg gelegen amalgaam van een bestaan

Te lastig om te leven

Het is kouder geworden in de vingerhoeden

Van mijn spreken – alleen wonen

Is in staat zonder ophouden

Af te breken aan mijn geweten vol eelt

Als een huilend meisje in een auto

Op een lege parking in de regen

Zo stel ik me je voor, liefde

En dan binnenkomen

Doorweekt en druppelsgewijs, altijd opnieuw

Ik ben mezelf te hevig

Uit het oog verloren