buiten is het polen #22
De strafste zinnen staan niet altijd op papier. Ze liggen in de mond van de mens die je per toeval tegen het lijf loopt. “Do you know where to find a weapon store?” Ik antwoord dat je je wapens altijd bij je moet dragen, als potlood en papier. De strafste zinnen blijven in je hoofd spoken en houden er lelijk huis. Als het dan avond is met sigaret en potlood en warme chocomelk bij de hand, schrijf je perplex, zonder weerstand.
De strafste zinnen tuimelen er toch ooit eens uit. Je hoeft niet bang te zijn om ze te vergeten. Zwart papier met witte lijntjes vreten die dingen als Polen klein Belgisch bier.
Zoals een Nederlander ‘jus d’orange’ zegt, bestelde de Noord-Ier drie Krupnik. Sappig. Eén voor hem, één voor mij en één voor de barman. Aan de toog leer je meer dan aan een tafeltje alleen. Elementaire tooggebruiken. Je leert er toosten in alle talen.
Een kale Fin gaf het beste van zichzelf in een instrumentloze hardcore one-man-performance op een ingebeeld podium, gewoon zo, op de grond. Hij coverde Iron Maiden nummers, verzon de instrumenten met zijn handen in de lucht. Tussenin twee liedjes vertelde hij een lolletje, aangemoedigd door handengeklap. “Watch out if you ever have a date with the pope, because the pope never uses a condom.” Meteen vloog een katholieke hard-core kliek hem in de haren. Ze borstelden hem buiten. Ook leer je er zwijgen in alle talen. Ik bestelde gauw drie Krupnik.
“If it had been a joke about Bush, they would have laughed their arses out.” De protestant hief zijn glas, knikte, na zdrowie. We luisterden naar The Beatles, noodgedwongen invallers. Buiten werd een Fin afgetuigd. Buiten zijn de Polen hard-core, en katholiek.
De eenzame hartenclub was uitgezongen en de Krutnik was op. De Barman (beslist Barman) vulde zes glazen, twee voor één voor elk. Hij liet één glas in zijn volle pint zakken en glimlachte ons hetzelfde te doen. Yellow submarine. Buiten westen kwam de Fin binnen. De barman schonk hem eau de vie.
Als stelen verboden is, dan zouden zintuigen dat ook moeten zijn.
Ik stap in het vliegtuig, Polen blijft buiten, buiten blijft het Polen. Ik trek een streep door lucht die van niemand en iedereen is.
De strafste zinnen tuimelen er toch ooit eens uit. Je hoeft niet bang te zijn om ze te vergeten. Zwart papier met witte lijntjes vreten die dingen als Polen klein Belgisch bier.
Zoals een Nederlander ‘jus d’orange’ zegt, bestelde de Noord-Ier drie Krupnik. Sappig. Eén voor hem, één voor mij en één voor de barman. Aan de toog leer je meer dan aan een tafeltje alleen. Elementaire tooggebruiken. Je leert er toosten in alle talen.
Een kale Fin gaf het beste van zichzelf in een instrumentloze hardcore one-man-performance op een ingebeeld podium, gewoon zo, op de grond. Hij coverde Iron Maiden nummers, verzon de instrumenten met zijn handen in de lucht. Tussenin twee liedjes vertelde hij een lolletje, aangemoedigd door handengeklap. “Watch out if you ever have a date with the pope, because the pope never uses a condom.” Meteen vloog een katholieke hard-core kliek hem in de haren. Ze borstelden hem buiten. Ook leer je er zwijgen in alle talen. Ik bestelde gauw drie Krupnik.
“If it had been a joke about Bush, they would have laughed their arses out.” De protestant hief zijn glas, knikte, na zdrowie. We luisterden naar The Beatles, noodgedwongen invallers. Buiten werd een Fin afgetuigd. Buiten zijn de Polen hard-core, en katholiek.
De eenzame hartenclub was uitgezongen en de Krutnik was op. De Barman (beslist Barman) vulde zes glazen, twee voor één voor elk. Hij liet één glas in zijn volle pint zakken en glimlachte ons hetzelfde te doen. Yellow submarine. Buiten westen kwam de Fin binnen. De barman schonk hem eau de vie.
Als stelen verboden is, dan zouden zintuigen dat ook moeten zijn.
Ik stap in het vliegtuig, Polen blijft buiten, buiten blijft het Polen. Ik trek een streep door lucht die van niemand en iedereen is.
posted by mo_toothie at 5:37 PM
2 Comments:
morgen vlieg ik naar andere oorden.
misschien komt er een maand niks meer.
of net wel.
kleed jullie warm, allemaal.
mo_toothie
Eén van de mooiste digitale stukjes die ik ooit gelezen heb. Het intrigeert. En daardoor de auteur ook. Mooi, zeer.
Laat ons het gevecht tegen die 80% porno op het web vooral niet opgeven.
Post a Comment
<< Home