de pharang #4

De kokhals van een brakend meisje brak de nacht. Lex zat in een tuinstoel op het gezamenlijk houten terras van de kamers. Het terras was niet meer dan een halfopen gang, een galerij, waarop alle kamerdeuren uitgaven. Twee tuinstoelen en een mini houten tafeltje per kamerdeur.

Lex liet de rook van zijn light-sigaretten verstrooid tussen zijn lippen wegkringelen, terwijl hij zijn schouderbladen stretchend tegen elkaar spande. In dat hol school een slang die een vraagteken was.

Ik weet niet of het echt van belang is te schrijven wat daarvoor kwam, voor de diepe keelhalen van het gehurkte meisje op straat. Voor het geloop van water op de badkamervloer van zijn kamer, waarvan hij op een tuinstoel van het terras zat. Voor het getuut van zijn gsm dat hem uit gedachten wekte, en naar binnen wenkte met de boodschap: “Guck neben den Bett”. Voor de schelpen naast zijn matras die ‘TQM’ vormden, Te Quiero Mucho…