buiten is het polen #10

Vandaag is het morgen en ik ontwaak uit dronkemansdromen. Geen kater omtrent, maar ook geen herinneringen. Op het terras hebben er blijkbaar een paar gekotst. Daarin drijven augurken.
Ons lieve, oude dametje heeft de twee Piotrs met een Poolse litanie de huid vol gescholden, elk twee kletsen op de kaak toe. Als volleerde trotters zijn ze binnen het halfuur verdwenen. Het regent. Het is niet trots die van hun aanzicht druipt. Hun waterzakken van ogen zeggen veel als we tegen elkaar zeggen, tot nooit meer, en adressen uitwisselen. We wensen elkaar wel mooie levens toe.
Wij mogen blijven. Wij zijn internationale slachtoffers van inheemse boosdoeners. Ik blijf ze missen, denk ik dan, mijn Poolse drinkebroeders. De Amerikaan geheten Dan zocht zijn bril nog op de grond in onze kamer. Ik vond hem op de vensterbank. Pas toen las ik schaamte in zijn blik, een aanblozend embarrassment. Hij verdween nog voor de zon echt warm werd. Het regende die hele dag.
Op reis zijn de toiletten altijd anders dan thuis. Ook hier in het Tatra-gebergte is dat niet anders. Het zijn van die vakantiepotten, waarop je de stank langs en tussen je dijen om kolom na kolom omhoog ruikt kruipen. Dat komt door de vorm van de pot.
Je drol valt niet meteenin het water, maar wordt eerst op een opvangplatform gedropt. Dat heeft als, ik geef toe, voordeel dat je billen niet niet natgespetterd worden door stront die van hoog valt. Alhoewel. Stront valt sowieso niet van hoog, stront is laagbijdegronds. Op reis lees ik nooit lang de krant. Dan kan het nieuws voor even de pot op.
Ook lees ik af en toe wat bladzijden uit ‘Onverzadigbaarheid’ , een roman van Witkácy. Stanislas Ignácy Witkiéwicz. Witkácy is hier geboren in Zakopane, in achttienvijfentachtig. Witkácy heeft hier in 1939 zichzelf van kant gemaakt toen hij het gevaar aan beide kanten voelde naderen. Swastika uit het westen, het rode en gele gevaar uit het oosten. Witkácy was geen simpele duif, ook al scheet hij moedwillig op meerdere heilige huisjes met kruisjes.
Als het regent, en je zit gedwongen binnen, dan maak je plannen voor als het mooi weer wordt. Morgen ga ik Witkácy’s huis opzoeken. Morgen ga ik bergen beklimmen. Morgen ga ik bergen verzetten. Morgen als het mooi weer wordt, en het buiten nog altijd Polen is.