buiten is het polen #5

En over één ding had Ines het dan misschien toch wel bij het rechte eind: bussen in Polen zijn balkanbussen. Nu nog steeds word ik af en toe het broeierige geronk van de motor gewaar aan het tere oppervlak van mijn zitvlak. Dan dropt zo een balkan-bus je in the middle of Katowice, dat er volgens Ines nogal ‘guur’ uitziet. Er hángt ook wel een dicht en mistig wolkendek boven deze stad. Ik stel voor om meteen naar Krakow te liften in gelijk welke balkan-wagen, de eerste de beste die stopt. Maar waar in godsnaam is de weg naar Krakow?
Niet veel mensen langs de berailde hoofdweg do speak English. Een jongen met lang zwart haar, zwarte drie-kwartbroek en Metallica-T-shirt is zo bereidwillig even te stoppen als hij ziet hoe ik worstel met het noorden op de kaart van Polen.
Hij loopt ons voor naar het centraal station, koopt de kaartjes, en brengt ons tot op het juiste perron. Als je bereid bent wat moeite te doen, dan merk je vroeg of laat dat moeite sowieso nooit tevergeefs is, dat moeite de moeite loont. Maar de meeste mensen zijn het moe om moeite te doen. De meeste mensen gaan af op hun GPS, 4WD en ABS-systemen.
De trein naar Krakow stopt veel, maar geen kat stapt op of af. En af en toe hapert de verlichting. Het is laat als langs de Wisla een gedaante slentert die verdronk in de aaneengeschouderde kelderklubs van Krakow.